Lierke Plezierke: de vlaaikes, Pallieter en straks ook de Sint-Gummarusprocessie

“Eigenlijk had ik mijn titel ‘Lier exclusief voor levensgenieters’ moeten dopen, maar met de stoute mijnheer van de deadline op de hielen en het feit dat ik per woord mijn honorarium betaal krijg, zullen jullie het met de opsomming hierboven moeten doen. Om maar te zeggen: Lier charmeert. Op alle vlakken! Er is altijd wel wat te doen, je kan er varen, lekker tafelen en drinken, cultuur opsnuiven en in en rond het begijnhof is het oorverdovend stil. Follow the guide…“

Mario De Wilde

Ik wil als intro geen last met de Raad voor de Journalistiek die verborgen reclame maken des duivels vindt maar Lier maakt zich volop klaar voor de jaarlijkse Sint-Gummarusprocessie en dan trekt elke Lierenaar zijn zondags kostuum en schoonste kleed aan. Sint-Gummarus is met name de stadspatroon van Lier en alle ogen zijn dan gericht op de zestien leden van het Genootschap van de Kasdragers die het zilveren reliekschrijn (nat gewogen meer dan 800 kg) door de straten van Lier torsen.

Ik heb het ook maar van horen zeggen maar het schijnt dat de aanwezige bedevaarders plots verlost zijn van hun kwalijke breuken een voor de rest van hun zondig leven gevrijwaard blijven van fracturen. Beschouw de ceremonie als een heilzame concurrent van PharmaMarket… Foto © Mon Rottiers

Boom bloeit weer

Wie de processie wil bijwonen noteert dus in rode stift de datum van zondag 20 oktober van dit gezegende jaar 2024 in z’n agenda. Volgens Ineke Bockstael, consulent Toerisme en Erfgoed van Lier legt de priester, bij het uitspreken van de zegening, de gordel van Sint-Gummarus op de schouders van de pelgrim, het ritueel van de bandoplegging.

Dit verwijst naar het verhaal waar Sint-Gummarus een omgehakte boom heelde door zijn gordel om de stam te wikkelen en hem weer tot bloei te brengen. En voegt Ineke er aan toe: “Sinds juni 2019 is de Sint-Gummarusprocessie opgenomen in de Vlaamse Inventaris van het immaterieel cultureel erfgoed.” Met dit emmertje kennis vinken we onze eerste highlight af.
www.visitlier.be

Lijfwacht present

Lier is een historisch stadje dat je, mits een kleine inspanning en bij mooi weer, makkelijk al wandelend kan verkennen en daar hebben wij niet de minste moeite mee. Vanaf ons hotel Hof van Aragon, waarwe pittoresk logeren in de oude Lierse stadsbuurt, staan we op vijf minuten op de markt.

Het is zaterdag en wekelijkse markt dus hangt er het typisch sfeertje van allerlei kramen, ijscrèmekarretjes, vlaggen, enthousiaste marktkramers en huisvrouwen die hun slag en praatjes slaan. Rond de driehoekige markt, met het historische stadhuis als eye-catcher, draaien terrasjes volop overuren. Tijdens de volgende twee uur ontdekken we een stad met een rijke geschiedenis, een schat aan monumenten, charmante uithoekjes en een Zimmertoren die als een dappere lijfwacht boven de stad uit troont.
www.hofvanaragon.be

Rondje palingdraaien

Opvallend ook hoe groen Lier wel is en dat zal het volgende uur alleen maar bevestigd worden want er wacht ons een gegidste boottocht. Met dank aan de Koninklijke Moedige Bootvissers die op de Binnennete in oude palingschuiten toeristen en ook locals Lier vanop het water tonen. Het palingvissen of het palingdraaien was een vismethode die typisch was voor de Pallieterstad.

Het is die ons welkom heet en wikipediagewijs de leukste plekjes toont doorspekt met een flinke saus geschiedenis. Af en toe is het diep bukken wanneer we onder een lage brug doorvaren maar beschouw het als een dankbare buiging voor zoveel moois. Nog dit: onze maritieme missie kostte slechts 5 euro, de prijs van drie Lierse vlaaikes…
www.bootjevareninlier.be

Zuster Agnes wacht

Van zwemmen krijgt een zeeleeuw honger, van varen de doorsnee burger. Vlakbij de oever van de Nedernete zoeken we een tafeltje uit op het lommerrijk en idyllisch terras van Zuster Agnes. Gedurende een uur verwennen we onze hongerige magen met Stoofvlees van de Zuster en steak Dikke Ziel. We proeven authentiek en relaxt van al de inspiratie die de omringende natuur te bieden heeft. Wat volgt zijn ook nog een hemelse rijstpap van de zuster zelve en een tiramisu met frambozen. Ik noteer ‘bevlogen eetervaring met een heel vriendelijke bediening’. Zuster Agnes zal voor eeuwig als culinaire hotspot in mijn gedachten blijven.
www.zusteragnes.be

Stilte gesignaleerd

Volgende stops zijn het Liers begijnhof en het belfort. Beide buitenbeetjes werden op het einde van de 20ste eeuw op de prestigieuze lijst van het UNESCO-Werelderfgoed geplaatst. In het stratenbegijnhof zijn 162 huisjes verspreid over elf smalle straatjes. Dit is de stilteplek van Lier en alles ademt vrede. Een kalvarieberg en een tuintje met poort bevinden zich op de plaats van de vroegere boomgaard.

Verder is er een convent en een infimerie, die later meisjesweeshuis werd. Een jaar later werden ook 24 Vlaamse en zes Waalse belforten geklasseerd en zo kreeg Lier vlak voor de milleniumwende haar tweedebeschermd patrimonium. Iets te laat voor zuster Agnes, het laatste begijntje in Lier dat in 1994 overleed. Het moet waarschijnlijk op deze plek geweest zijn dat God na zes dagen zag dat zijn scheppingswerk goed was.

Een beetje getikt: de Zimmertoren

In de Zimmertoren en het Zimmerpaviljoen ontdekken we het levenswerk van Louis Zimmer: de Jubelklok, de Astronomische Studio, de Wonderklok en ook Zimmers atelier aanschouwen we. Uitleg krijgen we via een bandje. Klokslag 12 uur verschijnen elke dag de jaartallen 1830-1930 (jubelklok), het Belgisch wapenschild, de drie eerste koningen, het Lierse wapenschild en de zes burgemeesters die Lier bestuurden sinds de onafhankelijkheid van België. Op het pleintje voor de toren zien we een voorstelling van het zonnestelsel met de asteroïden Felix (1664) en Zimmer (3064), in 1929 en 1984 ontdekt en vernoemd naar Timmermans en Zimmer.
www.zimmertoren.be

Ha, de beroemde vlaaikes

Tijd om stilaan afscheid te nemen van dit mooi stukje Antwerps erfgoed. Levendig, veelzijdig maar vooral authentiek charmant. Als we dan toch spreken over authentiek, dan kunnen we onze tweedaagse het best culinair afsluiten in Brasserie ‘t Oud Lier. De bosrijke Nazaretdreef leidt ons naar de Nete waar we gastvrij ontvangen worden. Op de kaart o.a. stoofvlees, mosselen en hamburgers, maar we gaan voor de wok. Geen slechte keuze en we genieten van een levendige sfeer , lekkere drankjes en dat alles voor een democratische prijs.

Ter aanbeveling van enkele locals passeren we op de terugweg nog bij bakkerij Droom aan de Nete.Je zal Lier maar bezocht hebben zonder de wereldberoemde Lierse vlaaien geproefd te hebben. Samen met nog enkele andere smaakbommetjes (lees Smurfenvlaai, gevulde croissant) wordt het een zoetebekkenreis huiswaarts. In mijn mijmeringen onthou ik Lier als een bijzonder lieflijk en beminnelijk stadje zonder de proporties van veel Belgische cultuursteden. Hier geen Venetiaanse toestanden, om de twee meter geen instagrammers of selfiestokken, overvolle trekpleisters, lange wachtrijen aan de musea en to do’s. Lier is een toeristische plek op mensenmaat. Ik heb gezien. Ik heb gezegd…
www.toudlier.be en www.droomaandenete.be