Michael Woods won de eerste etappe waar de betere klimmers zich konden tonen. Op de laatste klim kwam hij eerst boven en kreeg in de afdaling richting finish nog Rafal Majka mee. Woods nam echter de maat van de Pool. Wilco Kelderman won de spring van de naaste achtervolgers.

Pascal Ackermann deed nogmaals Fernando Gaviria in het zand bijten in Tirreno-Adriatico, Rick Zabel werd derde. Ook de tweede rit met aankomst in Follonica was dus een aangelegenheid voor sprinters. Tim Merlier, gisteren nog tegen het asfalt, legde beslag op de vijfde plaats vandaag, Florian Vermeersch werd negende, Mike Teunissen negende.

De wind liet het vandaag grotendeels afweten. Geen gelegenheid dus om het peloton op het lint te trekken en waaiers te vormen. Iets waarvoor naar deze rit werd uitgekeken. Valpartijen aan rotondes dat wel weer.

Een Tirreno-Adriatico editie die samenvalt met de Tour en dat in september. Pascal Ackermann liet het niet aan zijn hart komen en vloerde Fernando Gaviria en Magnus Cort in Lido di Camaiore.

Het regende van bij de start pogingen om weg te geraken maar zo als zo dikwijls was het wachten tot de nervositeit verdween. We onthouden het beeld van Fabio Aru die reeds vroeg moederziel alleen achter het peloton reed.

Vluchters van de dag: Cosnefroy, Cousin, Grellier, Hermans, Kragh Andersen, Mørkøv, Pacher, Peters, Powless, Reza, Skujins, Verona en Zakarin. Cosnefroy om bergpunten te sprokkelen, Cousin ging na de Col de Menté een tijdje vooruit rijden maar op de Port de Balès werd hij bijgehaald.

Peters en Zakarin gingen daarna hun kans en kwamen als leiders over de top. Thibaut Pinot moest op diezelfde col al vroeg lossen. Nans Peters begon alleen aan de Peyresourde, hij was in de afdaling weggereden bij Ilnur Zakarin.

In het peloton konden noch Jumbo-Visma noch Ineos controleren. Er heerste wat chaos en Tadej Pogacar maakte de beste indruk. Bij zijn tweede demarrage liet iedereen begaan. De rest wou of kon niet volgen, Porte en Landa poogden. Quintana ging dan toch aan in de laatste honderden meters van de Peyresourde, Roglic volgde en stortte zich voluit in de afdaling. Porte en Landa werden bijna onmiddellijk achterhaald maar ook de rest van de klassementsrenners kwamen nog aansluiten.

Nans Peters zegevierde, Zakarin werd in de afdaling richting finish voorbijgereden door Tom Skujins (2de) en Carlos Verona (3de). Ben Hermans werd zesde. Peters verzachtte daarmee het Franse leed na de opgave van oa Bonnet, Calmejane en de zwanezang van Pinot.

Op de laatste knik deed Romain Bardet nog een greep naar de gele trui maar Adam Yates liet niet begaan. Bij het eind verdict nam Pogacar een 36 seconden terug, er dient nog wel degelijk rekening gehouden te worden met de jonge Sloveen die terug binnen de minuut staat.

Meest opvallende feit van de dag: de twee topploegen kunnen hun wil niet opleggen. Bij Jumbo-Visma kwam er alweer een puike prestatie van Wout van Aert maar Sepp Kuss en George Bennet zakten door het ijs, Tom Dumoulin zette onnodig veel druk op de Peyresourde maar deed alleen zichzelf de das om. Roglic keek om zich heen. Bij Ineos was het zo mogelijk nog erger. Castroviejo en Kwiatkowski losten veel te vroeg. Bernal had in de finale enkel nog wat steun van Carapaz maar de Colombiaan zelf kon op geen enkele uitvalspoging van de concurrentie overtuigend reageren, enkel moeizaam volgen. Er is op de rustdag van maandag veel overleg nodig bij beide teams. Bij beide teams klinkt het dat alles naar wens verloopt. Benieuwd of er orde op zaken gesteld wordt of of we de spannendste Tour in jaren krijgen.

Nog heel wat kandidaten uit andere teams aan boord die op een mooie notering in Parijs hopen: Quintana, Bardet, Martin, Urán, Landa, López, en wat met Pogacar? Rijdt hij de zaak aan flarden de komende dagen? Vorig jaar won een 22-jarige de Tour, waarom dit jaar geen 21-jarige?

Thomas De Gendt had zijn dagje uitgekozen maar de finale beloofde waaiers en dat zorgde voor nervositeit in het peloton. De Gendt schudde een solo van een kleine 50 km uit de benen maar was er op 35 km van het einde aan voor de moeite.

Een lange vlucht met Van Avermaet erbij vertrok vroeg in de wedstrijd. Van Avermaet lange tijd virtueel in het geel nam Oss, Lutsenko, Boasson Hagen, Cavagna, Powless, Herrada en Roche mee.

De leider had binnen de 2o km limiet nog bevoorrading aangenomen en dat mag niet. Een Fransman die voor een eerder klein vergrijp uit de gele trui gelicht wordt in de Tour? De tijden veranderen.

Alleen voor de groene en de bollentrui werd vandaag gestreden, voor de rest besliste het peloton tot een relatieve snipperdag. De sprinters konden een van hun weinige kansen in deze Tour grijpen.