Lange tijd leek de Giro Rosa 2020 een hapklare brok voor Annemiek van Vleuten. Op de eerste dag won Trek-Segafredo de ploegentijdrit, van Vleuten pakte de rit erna meteen de leiderstrui. Ze droeg die tot de 7de etappe toen ze in de zenuwachtige slotfase ten val kwam en noodgedwongen moest opgeven.
Made By NeRo: handgemaakte handtassen
Driewerf hoera, het systeem Banesto/US Postal/Ineos/Jumbo-Visma of hoe je het ook wil noemen is te kraken. Alhoewel de uitvoering van het systeem bij Jumbo-Visma toch iets te wensen overliet. De genadestoot ontbrak. Hadden ze die jonge snaak, vlot derde in de Vuelta van vorig jaar, toch weer onderschat.
Het draaiboek voor Tourwinst van Primoz Roglic lag al lang klaar. Zou het toch een Tour voor klimmers worden met op het einde die zware tijdrit richting La Planche des Belles Filles. Jumbo-Visma speelde het drie weken bijna perfect, reed meestal verschroeiend tempo en elimeerde en passant Egan Bernal en de rest van zijn team. Enkel die dekselse Pogacar bleef er steeds aanhangen. Smeerden ze hem nog tijd aan in de waaiers, lieten ze hem daarna vlot tijd terugpakken. Steeds in de gedachte op La Planche maken we het af.
Nu is Roglic een potentiële rondewinnaar, dat bewees hij vorig jaar reeds. Toch is de man geen Indurain, Armstrong of Froome. Je kan er donder op zeggen dat hij een slechte dag kent of moeilijke momenten doorstaat. Waar hij ook last van heeft: hij kan zijn topvorm moeilijk verbergen in de aanloop naar een grote ronde. Ook in 2019 reed hij alles op een hoop in de voorbereiding op de Giro, om daar vast te stellen dat hij te kort schoot.
Zijn zwak moment kende hij in deze Tour op het meest ongunstige moment. Het moment namelijk waarop afgerekend moest worden met de laatste concurrent. Die sloeg echter net dan toe. Pogacar gooide grote ogen met zijn prestatie in die alles of niets race tegen de klok. Roglic vocht met zichzelf en de pedalen. Reed niet eens een zwakke tijdrit maar moest toch ook wel 2 ploegmakkers laten voorgaan. Weg drie weken sloopwerk, weg Tourzege die hem niet meer kon ontsnappen. De rest van het team stond er verbouwereerd bij. Dat in de rit waarin de puntjes op de i moesten, en vlak voor het binnenrijden van Parijs.
Pogacar strafte genadeloos het machtsvertoon af dat voor zoveel saaie ritten zorgde afgelopen jaren, zo bij Ineos, zo bij Jumbo-Visma. Ware het niet beter geweest met een sluwere benadering Pogacar op grotere en definitieve afstand te zetten? Dumoulin verwees veel te vroeg zijn klassementsambities naar de prullenmand. Hij had zo lang mogelijk de luis in de pels van Pogacar moeten blijven.
Belgische kampioenschappen tussen Tour en wereldkampioenschappen het was wellicht onuitgegeven. In Anzegem waren vandaag vier titels te verdelen.
De traditionele plichtplegingen en acht rondjes op de Champs-Elysées, het was dit jaar niet anders. Greg Van Avermaet reed de plaatselijke rondes even voor het peloton uit en dit in het gezelschap van Maximilian Schachmann, Connor Swift en Pierre-Luc Périchon.
Werd het beste van deze Tour opgespaard voor deze tijdrit naar La Planche des Belles Filles? Remi Cavagna had gisteren een lange training gedaan in de vorm van een solo, vandaag bleef hij zeer lang in de hotseat tot Wout van Aert binnenliep.
De meeste renners waren moegestreden. Niet zo Rémi Cavagna die ging op 160 km van het eind solo en werd pas op minder dan 50 km teruggegrepen. Na eerdere schermutselingen kon in de finale dan toch een groepje wegrijden.
Op weg naar het geitenpad bovenop Plateau de Glières. De laatste helling van vandaag had een stuk onverharde weg net na de top in petto. Iedere ploeg had in die zone manschappen voorzien met reservemateriaal. Kwam er nog een aanval die het klassement door elkaar schudde?
Vandaag zou de Tour kon beslist worden. Kon je de Tour niet winnen dan kon je hem in ieder geval verliezen. Op het eind lag een onbekende factor te wachten, de nieuw opgevoerde Col de la Loze. Een onding werd gezegd, de Tour heeft nu ook zijn klim Angliru of Zoncolan waardig. Of werd alles fel opgeblazen?
Dag na de rustdag, alweer werd met enig vrees uitgekeken naar het resultaat van de corona testen. Ook nu werd het hele peloton negatief bevonden en kon de wedstrijd de laatste strook in richting Parijs.
Victor Campenaerts won vorig jaar de tijdrit in Tirreno-Adriatico maar moest nu de eer laten aan Fillipo Ganna. Rohan Dennis werd derde. Jos van Emden tekende voor de zevende plaats, Nathan Van Hooydonck legde beslag op de achtste.
