Eenzelfde scenario als gisteren. Diep in de finale blijft van een vluchtersgroep enkel een Deceuninck-QuickStep man over. Renner van dienst dit keer: Rémi Cavagna. Ook voor hem was het onmogelijk stand te houden tegen een op hol geslagen peloton. In de straten van Ciudad Rodrigo was het over, de strijdlust was zijn deel.
Made By NeRo: handgemaakte handtassen
De Nederlandse versloeg Europees beloftenkampioen Elisa Balsamo en Lisa Brennauer in de sprint, het peloton volgde. De rit verliep onrustig, de dames werden zelf even de verkeerde richting uitgestuurd en in de finale was er een valpartij in de sprintvoorbereiding.
Mattia Cattaneo was in de slotfase de laatste overlevende van een vluchtersgroep waar ook Tim Wellens oorspronkelijk deel van uitmaakte. Het zag er even goed uit voor de Italiaan maar in de laatste slopende kilometers in regen en tegenwind brak hij toch nog.
Typische etappe voor renners die nog overhebben na twee weken. Die werden gevonden in Dylan van Baarle, Zdenek Stybar, Michael Woods, Tim Wellens, Marc Soler, Pierre-Luc Périchon en Thymen Arensman.
Rémi Cavagna heeft zo lijkt wel tijdens grote rondes een afspraak met de hotseat. Meestal de betere tijdrijder wat verderop in de rangschikking, was het nu niet anders. Het waren eerst Nelson Oliveira en later een verrassende William Barta die hem verdrongen. Achter hen was het enkel nog uitkijken naar de top van het klassement.
Korte rit vandaag met 109 km op weg naar de Angliru. Meer aanloop is niet nodig. Mythische berg wordt hij genoemd alhoewel de beklimming pas in 1999 voor de eerste keer in de Vuelta opgenomen werd.
Er kon in ieder geval weer een hoofdstuk bijgeschreven worden in het epos, aangezien deze Vuelta wel eens in een beslissende plooi zou kunnen vallen. Twee leiders in het algemene klassement gescheiden door tienden van seconden.
Aan de voet van de voorlaatste beklimming, de Alto del Cordal, was het peloton bijna bij de groep vluchters van de dag. Enkel Guillaume Martin, Luis Leon Sánchez en Mattia Cattaneo mochten nog even vooruit blijven. Martin voegde boven nog maar eens punten toe aan zijn bergklassement.
Met nog 10 km te gaan eiste het Jumbo-Visma blok de kop van de wedstrijd op. Froome de enige toeverlaat voor Carapaz moest daar lossen, voor de rest werd het een afvallingskoers. De ene na de andere renner moest de rol lossen.
Enric Mas opende de debatten richting de steilste stukken. Sep Kuss moest wachten op Roglic, het ging niet van harte bij de leider. Carapaz steeds op de laatste plaats, schoof op wanneer nodig en schaduwde de rode trui. Op Cueña les Cabres, het beruchte geitenpad met maximum hellingsgraad 23,6 %, achterhaalde Carapaz Mas, Carthy volgde. Roglic ging aan het zwalpen en moest volop op Kuss rekenen, die veel beter was dan zijn kopman.
Het was Hugh Carthy die uiteindelijk een beslissende voorsprong kon nemen. Enric Mas werd tweede voor Aleksandr Vlasov. Carapaz ontfutselde Roglic een tiental seconden. Het algemeen klassement schuift bij elkaar. Hugh Carthy volgt nu op 32 seconden, Daniel Martin op 35. Geen beslissende plooi dus, helemaal niet.
Chris Froome liet meteen van zich spreken vandaag. Hij wou niet van start en eiste verhaal van de jury na de beslissing van gisteren om Roglic in dezelfde tijd te plaatsen als Carapaz waardoor hij het rood overnam van de Ecuadoriaan. Er werd daarna gewoon vertrokken voor een zware bergetappe.
Te midden alle afgelastingen kon de cross op de Koppenberg gelukkig wel georganiseerd worden. Annemarie Worst was de beste bij de dames, zij kon Lucinda Brand en Yara Kastelijn (winnares vorig jaar) afschudden in het pittige laatste stuk Koppenberg richting finish.
Tim Wellens, ritzege en twee dagen bergtrui, Gerben Thijssen gisteren tweede, Kobe Goossens en Stan De Wulf die zich reeds in positieve zin manifesteerden. De B-ploeg van Lotto-Soudal doet het dan toch niet zo slecht. Vandaag was het aan Brent Van Moer om zich te tonen.
De weinige ritten tussen de bergen in moeten benut worden door de sprinters. De laatste kilometers liepen dan nog eens sterk bergaf wat voor hoge snelheden zorgde, de sprint zelf verliep wat chaotisch met gretigheid van alle kanten.
