Geen geluk voor de vluchters vandaag want alle pogingen werden in de kiem gesmoord. De laatste poging van Romain Bardet, Giulio Ciccone, Sergio Henao en Jay Vine het peloton voor te blijven strandde in de straten van Cordoba, waarna Magnus Cort de sprint kon winnen van een uitgedund peloton.

Evenepoel trok reeds op 60 kilometer van de streep solo op avontuur en buitte zo de overmacht van zijn team optimaal uit. Die waren met een heel sterke formatie naar Overijse afgezakt. Enkel een brandende auto aan de kant van de weg, die zorgde voor een neutralisatie van de wedstrijd, leek roet in het eten te kunnen gooien.

Het scheelde niet veel of Magnus Cort kon nog een ritzege bijschrijven in deze Vuelta. Als laatste overlevende van een vlucht met aanvankelijk ook Harm Vanhoucke en Edward Planckaert erbij werd hij op een paar honderd meter op de steile slotklim bijgehaald door de favorieten.

Na een ongewoon snelle openingsfase kon een grote groep wegrijden op zoek naar de dagzege. Daaronder Odd Christian Eiking en Guillaume Martin die een bedreiging vormden voor de rode trui van Roglic toen de voorsprong opliep tot 13 minuten. De slotklim van de Puerto de Almácha zou uitsluitsel brengen. Michael Storer ranselde daar de kopgroep uit elkaar en kon naar zijn tweede ritzege.

Ethan Hayter mocht de eerste rittenwedstrijd op zijn palmares bijschrijven in finishplaats Stavanger. Hij ging in het eindklassement Ide Schelling en Mike Teunissen vooraf. Hayter won ook twee van de vier ritten. De andere waren voor Mads Pedersen en Matthew Walls.

71 km solo en toch de prijs voor de strijdlust niet winnen, het overkwam Damiano Caruso. Maar het zal de Siciliaan weinig maken want hij pakte wel de ritzege en de bollentrui na een nog sterker nummer dan zijn zege in de Giro op Alpe Motta.

Opnieuw een nerveuze massasprint vandaag, gelukkig zonder valpartijen. Teveel teams proberen om uiteenlopende redenen vooraan te zitten in zo’n finale. Jasper Philipsen geraakte niet goed geplaatst voor de eindjump en moest van wiel naar wiel zijn weg zoeken. Fabio Jakobsen werd wel goed gebracht en won ongenaakbaar voor Alberto Dainese en Philipsen.

Michael Storer bleek op de bijwijlen zeer steile slotklim naar Balcón de Alicante de sterkste van een viertal voortgekomen uit een lange vlucht. Carlos Verona leek de beste indruk te maken maar Michael Storer nam snel over en gaf niet meer af. In het peloton reed vooral Adam Yates de laatste kilometers strak tempo maar leider Roglic kon hij daarmee niet in verlegenheid brengen.

Een etappe in strak tempo verreden met een pittige puist op het einde in de vorm van de Alto de la Montaña de Cullera. Dat schrok enkele vluchters niet af om een lange vlucht op te zetten die droeg tot op een paar kilometer van het einde. Op de slotbeklimming terwijl de kop van het peloton hem in het vizier hield speelde vluchter Magnus Cort ridder of mis.

Jasper Philipsen haalde na voortreffelijk voorbereidend werk van zijn ploeg zijn tweede ritzege binnen. Hij zette van iets te vroeg aan maar weerstond aan de opkomende Jakobsen, die zijn groene trui daardoor alweer moest afstaan. Alberto Dainese werd derde, Piet Allegaert vijfde en Jordi Meeus zevende.