Jasper Stuyven wint Milaan-San Remo

Met acht waren ze dit jaar, moedigen die meteen na de start wegreden: Nicola Conci, Mathias Norsgaard, Andrea Peron, Charles Planet, Alessandro Tonelli, Filippo Tagliani, Mattia Viel en Taco van der Hoorn. De lange vlucht haalde met kleine voorsprong nog de Cipressa, Peron was toen wel al gelost.

Sam Bennet was even daarvoor lek gereden en dat was het belangrijkste nieuwsfeit tot dan. Met de grote groep ging het over de top van de Cipressa. Opvallend: Alberto Bettiol ging daar al overboord.

Ineos nam het initiatief, Luk Rowe maakte tempo richting Poggio en zo werd het weer geen verrassende Milaan-San Remo, een omvangrijk peloton meldde zich aan de voet. Wout van Aert koos het het wiel van Alaphillipe, van der Poel volgde even verder.

Ineos hield steeds de snelheid hoog tot Alaphillipe aanging, van Aert volgde. Van der Poel deed er wat langer over. De topfavorieten schaduwden elkaar maar er waren nog meer kapers op de kust. Caleb Ewan kwam met de vingers in de neus als tweede over de top. De rest was gewaarschuwd.

Tom Pidcock nam risico’s in de afdaling zonder goed gevolg. Het was Jasper Stuyven die zijn kans waagde bij het binnenrijden van San Remo, even voor dat typische knikje bergaf de grote weg op. Hij nam meteen een mooie voorsprong maar in de straten van San Remo ben je nooit echt weg. Søren Kragh Andersen sloot aan net voor de dubbele bocht richting Via Roma en werd de leiding opgedrongen. Daarna ontspon zich een ware thriller.

Meerdere renners waagden nog een uitval richting Stuyven en Andersen. De achtervolgers waren dicht maar Stuyven bleef koelbloedig en benutte zijn eigen sprintkwaliteiten optimaal. Caleb Ewan en Wout van Aert beten de tanden stuk. We zagen ook een kleine verrijzenis van de geplaagde Peter Sagan die de vierde plaats opeiste.