Mathieu van der Poel wint Ronde van Vlaanderen

Een tweede passage over de Oude Kwaremont met 55 km te gaan zorgde niet voor de grote schifting. Het peloton kreeg wel de vroege vluchters terug in het zicht, op de brede baan richting afslag Paterberg. Schaduwfavoriet Stefan Küng werd daar achtergelaten.

Na de Paterberg volgden de eerste schermutselingen der favorieten. Devenyns ging even voorop rijden met Alaphillipe, Romain Bardet bracht Oliver Naessen terug. Dylan Van Baarle probeerde een paar keer, Bardet volgde hem. De Koppenberg kwam er aan, Alaphillipe speelde bovenop de bult van Melden met de pedalen. Hij vond in Anthony Turgis een gezel om de rest onder druk te zetten. Even verder liep alles terug samen.

Dat was maar uitstel want Julian Alaphillipe versnelde opnieuw op de kasseien van de Stationsberg in de aanloop naar de Taaienberg en kreeg Mathieu van der Poel mee. Wout van Aert kon hen even later vervoegen. Bettiol probeerde de aansluiting te maken maar met Lampaert en Asgreen op het wiel was dat uitzichtloos.

Dan volgde niet minder dan drama. Alaphillipe, die de beste indruk naliet, reed vol tegen een motor aan nadat van der Poel die net nog kon ontwijken. De wereldkampioen was uitgeschakeld. De twee gedoodverfde protagonisten waren alleen, ze konden zich niet meer verschuilen.

De Oude Kwaremont bracht geen beslissing, Oliver Naessen ging op meer dan 1 minuut alleen in de achtervolging. De twee vooraan kwamen samen over de Paterberg en vatten de laatste kilometers richting Oudenaarde aan. We zullen nooit weten wat Julian Alaphillipe op die hellingen vermocht.

In de laatste rechte lijn namen beiden de tijd voor een ware thriller. Terwijl de achtervolgers snel naderden werd vooraan het tempo gedrukt. Van der Poel nam de kop en zette zeer laat aan voor een korte sprint, van Aert kwam net te kort. Van Aert had waarschijnlijk meer baat gehad voor een langere sprint te kiezen. Achter hen werd Alexander Kristoff net als vorig jaar derde.